Μια μέρα του Ιουνίου, οι “ένοικοι” του καινοτόμου ξενώνα Welcommon Hostel μαζί εθελοντές πήγαν να επισκεφθούν το Μουσείο της Ακρόπολης, το εξαιρετικό ιερό των αρχαίων αντικειμένων που βρέθηκαν στους χώρους της Ακρόπολης. Τα παιδιά και οι ενήλικες ήταν πρόθυμοι να ανακαλύψουν και να κατανοήσουν την αρχαία ελληνική ιστορία που διαμόρφωσε το πρόσωπο της πόλης που τους φιλοξενεί, αν και είναι από διαφορετικές χώρες και έχουν φτάσει στην Αθήνα ως πρόσφυγες.

Μετά από μια μακρά βόλτα κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο από την οδό Καποδιστρίου (όπου βρίσκεται το Welcommon Hostel, μέχρι την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η ομάδα έφτασε τελικά στον προορισμό της. Την προσοχή μας τράβηξαν αμέσως τα μεγάλα γυάλινα τζάμια του μουσείου που αντανακλούσαν τις λευκές κολόνες της Ακρόπολης, τη σύγχρονη κατασκευή που έρχεται σε αντίθεση με τον λόγο όπου στέκει ο Παρθενώνας. Τα παιδιά έτρεξαν γεμάτα περιέργεια, έξω στην αυλή του μουσείου, θαυμάζοντας τα ερείπια μιας αρχαίας αθηναϊκής γειτονιάς που ήταν κάτω από το γυάλινο πάτωμα στο οποίο στέκονταν.

Η «ομάδα ενοίκων του Welcommon Hostel» στο Μουσείο της Ακρόπολης – Παιδιά και εθελοντές απορροφήθηκαν από τοn στοχασμό των αθηναϊκών ερειπίων.

Στο μουσείο, κάθε άτομο κοίταξε τα αρχαιολογικά θαύματα της αρεσκείας του. Ενώ κάποιοι παρατηρούσαν τα αρχαία γλυπτά, άλλοι αναρωτήθηκαν για τις αρχαίες ελληνικές επιγραφές στις μαρμάρινες στήλες. Τα παιδιά γοητεύτηκαν από πολλά μοντέλα της Ακρόπολης με την πάροδο των ετών που χτίστηκαν για τους σκοπούς της έκθεσης, η αρχαία ακρόπολη άλλαξε τις προοπτικές της πολλές φορές από τον 5ο αιώνα π.Χ. και η “κατοικία των θεών” είναι σήμερα τουριστικό αξιοθέατο. Η φαντασία μιας μακρινής Αθήνας που κατοικείται από μια διαφορετική κοινωνία με έθιμα που έρχονται σε αντίθεση με τους σύγχρονους χρόνους φάνηκε να τους προκαλεί. Οι μητέρες των οικογενειών τράβηξαν αμέτρητες φωτογραφίες από την υπέροχη θέα της Ακρόπολης, του μουσείου και των παιδιών τους, όλες θα χρησιμεύσουν ως όμορφες αναμνήσεις αυτής της συγκεκριμένης, αλησμόνητης ημέρας.

Μετά από δύο ώρες βόλτας στα υπέροχα εκθέματα, υπολείμματα της Αρχαιότητας, η ομάδα μας βγήκε από το μουσείο με λάμψη στα μάτια, με νέες γνώσεις για τα θαύματα των προηγούμενων (ελληνικών) αιώνων. Ανεξάρτητα από την ηλικία ή την εθνικότητα, κάθε άτομο απόλαυσε απόλυτα αυτήν την πολιτιστική εκδρομή, η οποία αποτελεί μια μαρτυρία για την κοινωνική και πολιτιστική ατμόσφαιρα του καινοτόμου Welcommon Hostel, καθώς οι τωρινοί ένοικοι (κυρίως ταξιδιώτες – πρόσφυγες αφού λόγω κοροναϊού υπάρχουν ελάχιστοι ταξιδιώτες – τουρίστες)  και οι εθελοντές έμαθαν, συνδέθηκαν και εμπνεύστηκαν όλοι μαζί, ως κοινότητα.

Να τι είπαν ορισμένοι από τους συμμετέχοντες (τις συμμετέχουσες γιατί οι περισσότερες ήταν μητέρες) για την ημέρα τους στο μουσείο.

« Μου άρεσε πολύ που πήγαμε στο μουσείο. Είναι ένα καλό μέρος για να μάθω και έμαθα από το παρελθόν.“

«Με γοήτευσαν οι ελληνικές μυθολογικές σκηνές που απεικονίζονται στα μαρμάρινα εκθέματα. Όλοι πρέπει να προσπαθήσουν να εξοικειωθούν με αυτές τις πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές της ιστορίας. Με ενδιαφέρει, επίσης, η ιστορία πίσω από την κατασκευή του μνημειακού Παρθενώνα και το παρασκήνιο πίσω από τις πέτρες που χρησιμοποιούσαν για να χτίσουν τον ναό καθώς και τα αγάλματα. Έμαθα πολλά και θα ήθελα πολύ να πάω ξανά“

«Είχα επισκεφθεί ξανά το μουσείο, αλλά ήταν πολύ ωραία που πήγαμε όλοι μαζί από τον ξενώνα – είναι πάντα καλύτερα να πηγαίνω με φίλους και ως κοινότητα».

Ο Anemos Anenosis, ο κοινωνικός συνεταιρισμός που έχει δημιουργήσει και λειτουργεί το WELCOMMON HOSTEL και όλη η ομάδα θα ήθελαν ιδιαίτερα να ευχαριστήσουν τον πρόεδρο και τα μέλη του προσωπικού του Μουσείου της Ακρόπολης για τη συνεργασία τους στη διοργάνωση αυτής της ειδικής, υπέροχης ημέρας.

• H Chiara-Lou Parriaud έκανε για το Sciences Po internship στον Άνεμο Ανανέωσης και στα κοινωνικά project στο Welcommon Hostel, όπως και άλλοι/ες φοιτητές /φοιτήτριες μέσα από την συνεργασία του Ανέμου Ανανέωσης με Πανεπιστήμια από την Ευρώπη και τη Β. Αμερική. 

Γεια σας, είμαι  Lisa, από τη Γερμανία

Ήμουν εθελόντρια με τον Άνεμο Ανανέωσης / Wind of Renewal στο Welcommon Hostel στην Αθήνα, από αρχές Ιανουαρίου μέχρι το τέλος Ιουνίου 2021.

Ήταν μια από τις καλύτερες εμπειρίες που είχα μέχρι τώρα.  Νομίζω ότι δεν θa ξεχάσω ποτέ όσα έζησα στο Welcommon Hostel! Έμαθα τόσα πολλά και η εμπειρία μου με άλλαξε με πολύ θετικό τρόπο! Γνώρισα τόσα πολλά και  η άποψή μου άλλαξε σε τόσα πολλά. Συνάντησα τόσο ενδιαφέροντα άτομα από διαφορετικές χώρες, διαφορετικούς πολιτισμούς και όλα είχαν διαφορετικές ιστορίες. Ζούσαμε μαζί, μαγειρέψαμε μαζί, γελάσαμε μαζί και ένιωθα σαν να ζούμε σε μια μεγάλη οικογένεια. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή έχασα κάθε είδους προκατάληψη που μπορεί να είχα πριν!

Οι δύο κύριες δραστηριότητές μου ήταν να παραδίδω μαθήματα Αγγλικών και Γερμανικών.

Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα να στέκομαι μπροστά σε μια ομάδα ανθρώπων και να τους διδάσκω μια νέα γλώσσα. Κατάλαβα ότι χρειάζεται πολύ αυτοπεποίθηση. Αλλά μετά από λίγο συνήθισα σε αυτή τη νέα θέση «δασκάλου» και άρχισα να διασκεδάζω, δίνοντας μαθήματα.

Ένα καλό πράγμα ήταν ότι όλοι οι Γερμανοί μαθητές μου μπορούσαν να μιλούν Αγγλικά, έτσι είχαμε έναν καλό τρόπο να επικοινωνούμε μεταξύ μας.

Το απόγευμα όταν τελείωναν τα μαθήματα, συνηθίζαμε να οργανώνουμε κάποια δραστηριότητα με τα παιδιά στο Welcommon Hostel.

Το χειμώνα κάναμε πολλά διαφορετικά ομαδικά παιχνίδια μέσα και όταν ο καιρός βελτιώθηκε πηγαίναμε με τα παιδιά σε μια παιδική χαρά της γειτονιάς. Διασκεδάζεις πολύ παίζοντας με τα παιδιά και ήταν μια πολύ καλή εμπειρία να έχω ευθύνη για μια ομάδα παιδιών.

Επίσης, μέρος του έργου μου στον ξενώνα ήταν η υποστήριξη των ανθρώπων στην υποδομή. Συνήθως δούλευα ως εθελόντρια τρεις φορές έως έξι ώρες την εβδομάδα στη ρεσεψιόν του ξενώνα μας. Οι εργασίες στη ρεσεψιόν περιλάμβαναν τον καθαρισμό του χώρου εισόδου και του μπαρ, διανομή ειδών υγιεινής στους φιλοξενούμενους μας και ήμουν υπεύθυνη για το χώρο των πλυντηρίων. Αυτό το κομμάτι της εθελοντικής εργασίας μου ήταν λίγο διαφορετικό από τις άλλες δραστηριότητες, αλλά το απόλαυσα γιατί το να βοηθάς στη ρεσεψιόν του Welcommon Hostel σημαίνει να έχεις πολλές αλληλεπιδράσεις με τους ενοίκους και σου δείχνει, επίσης, τι σημαίνει να εργάζεσαι σε ένα ξενώνα ή σε ένα ξενοδοχείο.

Lisa Wittich