O Άνεμος Ανανέωσης είναι μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση που δημιουργήθηκε το 2014 για να συμβάλλει με πράξεις στην ανάδειξη εναλλακτικών λύσεων απέναντι στην κρίση. Άντεξε τα εμπόδια και τις δυσκολίες που υπάρχουν για την κοινωνική οικονομία και γενικά τις καινοτόμες προσπάθειες, ξεπέρασε την κρίση της πανδημίας στηρίζοντας τις ευάλωτες κοινότητες, αντιμετώπισε την ενεργειακή κρίση με θάρρος και συνεχίζει μια πορεία που αφήνει θετικό κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Στόχος μας ήταν να δώσουμε παραδείγματα ενός νέου πραγωγικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικά υπεύθυνου μοντέλου στην πράξη, να συμβάλλουμε με δημιουργικό τρόπο στην έξοδο από την κρίση. Τελικά βιώσαμε όλες τις παθογένειες της χώρας, αντιμετωπίσαμε αδιανόητες καταστάσεις και στο τέλος προκλήθηκε μια τεράστια οικονομική ζημιά και καταστροφή ενός μοντέλου βιώσιμης κοινωνικής επιχειρηματικότητας από μια έξωση, από συνεχείς αγωγές και δυστροπία των ιδιοκτητών του κτιρίου, μιας κοινωνικής επιχείρησης που όχι μόνο δεν στηρίχθηκε σε επιδοτήσεις και πελατειακές σχέσεις αλλά και αποκλείστηκε από σχεδόν όλες τις ενισχύσεις της περιόδου της πανδημίας αλλά και της ενεργειακής κρίσης αλλά και τραπεζικό δανεισμό λόγω της μορφής της. Είμαστε μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση. Αυτό από μόνο του έρχεται αντιμέτωπο με όλα τα προσβλήματα και τις διακρίσεις του ελληνικού συστήματος.
Διαβάστε την περιπέτεια μιας από τις πιο καινοτόμες δραστηριότητες στην Ελλάδα που αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση σε διεθνές επίπεδο αλλά κατέληξε άδοξα όχι λόγω αποτυχίας του μοντέλου αλλά των αδιανόητων καταστάσεων που αντιμετώπισε.
και αν θέλετε στηρίξτε μας:
ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ, Τράπεζα Πειραιώς: GR83 0172 0180 0050 1807 7868 253
Έξωση με δικαιολογία ότι – δήθεν – δεν είχε πληρωθεί ένας λογαριασμός ΕΥΔΑΠ
Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του Ανέμου Ανανέωσης το καινοτόμο, συμπεριληπτικό, ιδιαίτερο WELCOMMON HOSTEL έκλεισε, όχι από επιλογή μας αλλά μετά από μια απόφαση δικαστηρίου, αποτέλεσμα συνειδητής παραπλάνησής του από τους ιδιοκτήτες.
“Με αγωγή της η ιδιοκτήτρια εταιρία κατάφερε να πείσει το δικαστήριο, παραπλανώντας το, ότι το Μισθωτήριο Συμβόλαιο για ένα κτίριο 3000 τμ έληξε μονομερώς και μια κοινωνικά καινοτόμα επιχείρηση πετάγεται στον δρόμο γιατί δήθεν δεν είχε πληρωθεί λογαριασμός 781 ευρώ της ΕΥΔΑΠ” – Mια ποινή δυσανάλογης αυτστηρότητας ακόμα και αν δεν είχε πληρωθεί ο λογαριασμός πολύ περισσότερο που ο λογαριασμός είχε πληρωθεί και επισυνάψαμε την απόδειξη πληρωμής και την αλληλογραφία μας τόσο με την ΕΥΔΑΠ όσο και με τους ιδιοκτήτες, Αλλά ακόμα και αν δεν είχε πληρωθεί ένας παρόμοιος λογαριασμό μπορεί να είναι όρος λήξης συμβολαίου εμπορικής μίσθωσης και να καταστραφεί μια επιχείρηση;;; Όπως αναφέρουμε και στην έφεσή μας μια τέτοια ποινή είναι δυσανάλογη ακόμα και αν πράγματι χρωστάγαμε 781 ευρώ στην ΕΥΔΑΠ. Αυτή η απόφαση του δικαστηρίου που θεωρούμε ότι παραπλανήθηκε στην απόφασή του με πολλαπλούς τρόπους που εκθέτουμε στο έγγραφό μας προκάλεσε την έξωση και τεράστια οικονομική ζημιά σε μια επιχείρηση που κατέβαλε ενοίκιο στην ιδιοκτήτρια ύψους 15-17.000 ευρώ το μήνα. Το αποτέλεσμα της έφεσης που το αναμένουμε μέσα στους επόμενους μήνες δεν αφορά μόνο τον Άνεμο Ανανέωσης και το WELCOMMON HOSTEL αλλά πολύ ευρύτερα την επιχειρηματικότητα και τις σχέσεις ιδοκτητών – ενοικιαστών σε εμπορικές μισθώσεις.”
Ποιες ήταν οι συνέπειες αυτής της υπόθεσης
Έχουμε προσφύγει στα δικαστήρια εναντίον της ιδιοκτήτριας εταιρίας γιατί αρνήθηκε να εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις της που προκύπτουν από μια εμπορική μίσθωση αλλά και τις ρητές υποχρεώσεις που αναφέρονται ξεκάθαρα στο μισθωτήριο συμβόλαιο. Έχει επιδείξει συνεχή δυστροπία με αγωγές και εξώδικα εναντίον μας. Μας έχει προσκαλέσει σωρεία ζημιών. Και τελικά μας κατέστρεψε,
Αποκορύφωμα όλων αυτών των εμποδίων, παραλήψεων, συνεχών απειλών εναντίον μας (επιδίωξε πάλι παραπλανώντας το δικαστήριο, μέσα στην πανδημία, να πάρει από εμάς περίπου 400.000 ευρώ (!!!), σε μια εποχή κρίσης, κατάρρευσης, πόνου και φόβου) είναι ότι ο φάκελος του κτιρίου 3000 τμ στην πολεοδομία δεν περιέχει ηλεκτρολογικά, μηχανολογικά και άλλα σχέδια, παρά ΜΟΝΟ παλιά σχέδια της αποχέτευσης που ήταν έτσι κι αλλιώς προβληματική και παλιά υδραυλικά σχέδια.
Στο ¨φάκελο” δεν υπάρχει η στοιχειώδης αναφορά στο παλαιωμένο και περιέχων απαγορευμένες – από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ – ουσίες κλιματιστικό σύστημα (με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε), δεν αποτυπώνεται η πραγματική κατάσταση στο λεβητοστάσιο (κάτι για το οποίο είμασταν χρόνια σε αντιδικία). Δεν εμφανίζεται η πραγματικότητα, δηλαδή ότι στο μηχανοστάσιο – λεβητοστάσιο υπάρχουν καυστήρες, δεξαμενή πετρελαίου και άλλος εξοπλισμός. Είναι σαν ο χώρος αυτός να ήταν άδειος, όπως διαπιστώσαμε ζητώντας τελικά πληροφορίες από την πολεοδομία μετά την επί χρόνια άρνηση της ιδιοκτήτριας να μας δώσει αντίγραφο του φακέλου του κτιρίου. Και πολλά άλλα που χρειάζονται σελίδες για να παρουσιαστούν.
Παρά τις συνεχείς διαμαρυρίες μας, η ιδιοκτήτρια εταιρία δεν προχώρησε στην νομιμοποίησή όλων αυτών και στα συνεπαγόμενα έργα (καμινάδες εξαερισμού, πυράντοχα διαμερίσματα, κα). Συνέπεια της άρνησής της ήταν να έχουμε υποστεί πολλές ζημιές, για τις οποίες μάλιστα δεν είχε καν την ευαισθησία να μας αποζημιώσει. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι παρά τις προσπάθειές μας να έχουν ολοκληρωθεί με ενέργειες της εταιρίας όπως όφειλε, αυτές και πάρα πολλές άλλες υποχρεώσεις της, μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου 2023 για να εκδοθεί η άδεια του κτιρίου, όχι μόνο δεν το έκανε αλλά προέβη και σε αγωγή εναντίον μας.
Κατάφερε να παραπλανήσει το δικαστήριο για δήθεν χρέος 781 ευρώ και παράλληλα ζητώντας αποζημίωση πάνω από 300.000 ευρώ, με δικαιολογία δήθεν ότι ΄”καταστρέφουμε με μίσος το κτίριο της” (!!!!). Μάρτυράς της (εμείς τον θεωρούμε ψευδομάρτυρα) δήλωσε ενόρκως ότι συνέβησαν τρομερά και φοβερά (που παραβιάζουν τους νόμους της φυσικής και της πραγματικότητας του κτιρίου, αλλά και τη στοιχειώδη λογική, που όμως δεν μπορεί να γνωρίζει ένα δικαστήριο εκ του μακρόθεν). Το μόνο που μπορεί να κάνει το δικαστήριο είναι να πιστέψει ή να θεωρήσει ψευδομάρτυρα έναν υδραυλικό της ιδιοκτήτριας που μπορεί να δηλώνει ότι νάναι, ακόμα και κόντρα σε όσα η τέχνη ενός υδραυλικού μας διδάσκει, όπως για παράδειγμα ότι το νερό από τον εξωτερικό χώρο της αυλής ΔΕΝ μπορεί να ανέβει σωλήνες προς τα πάνω ή σκαλιά και να φτάσει κάτω από το χώρο του υποσταθμού μέσης τάσης. Η αλήθεια είναι ότι νερά κάτω από τον υποσταθμό εισέρχονταν, όπως πολλές φορές με επιστολές μας είχαμε αναδείξει με βάση και αναλύσεις των υγρών, από ανοίγματα μεταξύ των τοιχωμάτων με τον εξωτερικό δρόμο και των καλωδίων που κατέληγαν μέσα στον υποσταθμό. Δηλαδή – σε αντίθεση με όσα ο μάρτυρας ισχυρίστηκε ενόρκως, τα προβλήματα προκαλούνταν από λύματα που προέρχονταν από το πανρροκό δίκτυο στο δρόμο και λόγω κακοτεχνιών εισέρχονταν στο κτίριο θέτωντας σε κίνδυνο τον υποσταθμό μέσης τάσης. Αυτό συνέβαινε επί πολλά χρόνια (τουλάχιστον 8 επιστολές προειδοποίησης από τον ΔΕΔΗΗΕ για το πρόβλημα εισόδου των υγρών κάτω από τον σταθμό που προκαλούσε προβλήματα στην ασφάλεια του υποσταθμού), αλλά οι ιδιοκτήτες αρνιόντουσαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Τα ερωτήματα είναι σοβαρά:
- Μπορεί να επιβλάλεται μια ποινή έξωσης και λύσης μακροχρόνιου (μέχρι το 2031-2034) εμπορικού συμβολαίου μιας επιχείρησης για δήθεν χρέος 781 ευρώ; Ακόμα και αν δεν είχε πληρωθεί αυτό το ποσό (κάτι που δεν είναι όμως έτσι κι αλλιώς αλλήθεια, αφού στην πραγματικότητα είχε πληρωθεί αλλά με κάποια καθυστέρηση με δεδομένο ότι ο συγκεκριμένος λογαριασμός της ΕΥΔΑΠ δεν είχε φτάσει ποτέ στο κτίριο στο χρόνο που εκδόθηκε και αναγκαστικά πληρώθηκε μεταγενέστερα, όταν μας γνωστοποιήθηκε ότι υπήρχε) είναι η ποινή αναλογική με το παράπτωμα; Δεν είναι ένα χρέος που αφέθηκε πίσω σε βάρος της ιδιοκτήτριας εταιρίας, είναι ένα (υποτιθέμενο) χρέος από μια επιχείρηση που λειτουργεί. Η σύνδεση με την ΕΥΔΑΠ είναι θέμα αυτονόητο, δεν θα διακινδύνευε διακοπή παροχής νερού!!!!
- Πώς, από τη άλλη, αγνοείται το ότι παραβιάζονται οι όροι του μισθωτηρίο από την πλευρά των ιδιοκτητών και προκαλείται μια ανυπέρβλητη οικονομική ζημιά ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι υπάρχει, εκ των πραγμάτων αλλά και με απειλητικά εξώδικα του στυλ μήν μας ενοχλείτε, άρνηση υλοποίησης ενός συνόλου σοβαρών και καθοριστικών για την ανεμπόδιστη λειτουργία του Welcommon Hostel – υποχρεώσεων, που προκύπτουν τόσο από τις συνήθεις εμπορικές μισθώσεις όσο και με ρητό και ξεκάθαρο τρόπο από τα άρθρα του μισθωτηρίου συμβολαίου;
- Πώς μπορεί να θεωρείται λογικό να γίνεται έξωση και να εφαρμόζεται μάλιστα χωρίς καν ένα σοβαρό χρονικό περιθώριο (μέσα σε 10 μέρες), εν μέσω της κορύφωσης της τουριστικής κίνησης και να μας προκαλείται επιπλέον ΑΜΕΣΗ οικονομική ζημιά δεκάδων αν όχι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, αφού υποχρεωνόμαστε να ακυρώσουμε κρατήσεις, να αποζημιώνουμε πελάτες και να απολύουμε προσωπικό, αλλά να παρακάμπτεται το πραγματικό γεγονός της άρνησης ανάληψης υποχρεώσεων από τους ιδιοκτήτες που προκαλεί όχι μόνο στιγμιαίες ζημιές και σημαντικό λειτουργικό κόστος αλλά και απουσία ασφάλειας για την (κοινωνική) επένδυση και αδυναμία μακροχρόνιων συνεργασιών και εμποδίζει την οικονομική βιωσιμότητα και τον μακροχρόνιο επενδυτικό σχεδιασμό ενός τόσο μεγάλου έργου και όταν το ενοίκιο (15-17.000 ευρώ το μήνα) το οποίο έπρεπε να πληρώνεται από αυτή την δραστηριότητα;
- Πώς είναι δυνατόν από τη μία να είναι βαρύνουσας σημασίας το γεγονός ότι (δήθεν) δεν είχε πληρωθεί ένας λογαριασμός 781 ευρώ αλλά να μην λαμβάνεται υπόψη ότι το κτίριο (3000 τμ) δεν είχε νομιμοποιητικά έγγραφα, που προβλέπει ο νόμος ρητά, για όσα ξεπερνούν τα 1000 τμ, αλλά είναι απαιτητά από την αρχή της μίσθωσης αλλά με σαφλη και ρητό τρόπο στο μισθωτήριο συμβόλαιο από τον Ιανουάριο 2021. Μάλιστα το γεγονός αυτό – της απουσίας όλων των μελετών και σχεδίων παραδέχεται ακόμα και ο μάρτυρας – μηχανικός της ιδιοκτήτριας εταιρίας στο ίδιο το δικαστήριο; Η απουσία όμως νομομιποιητικών σχεδίων και η μ η αποτύπωση της πραγματικότητας στο λεβητοστάσιο οδήγησε στην απώλεια της δυνατότητας έκδοσης άδειας οικοδομής και άρα στη συνέχεια έκδοσης άλλων αδειών για την λειτουργία του ξενώνα.
- Η ιδιοκήτρια εταιρία είχε επανειλημμένως προειδοποιηθεί να μην αφήσει να παρέλθει άπρακτος ο χρόνος για την έκδοση της άδειας του κτιρίου (μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου 2023). Είχαμε προειδοποιήσει ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε τεράστια οικονομική ζημιά σε εμάς, αδυναμία να συνεχίσουμε να λειτουργούμε τον ξενώνα, ενώ άμεσα μας εμπόδιζε να προχωράμε σε σύναψη συμβάσεων έστω και 2-3 χρόνων, όρος επιβίωσης παρόμοιων επιχειρήσεων. Φαίνεται, όμως ότι αυτό (η απώλεια δηλαδή δυνατότητας έκδοσης αδειών) μπορεί να χρησιμοποιήθηκε σκοπίμως ως εργαλείο για να μας εξαναγκάσουν να φύγουμε από μόνοι μας και να καρπωθούν έτσι την υπεραξία από την αναβάθμιση της αξίας του κτιρίου που ήταν αποτέλεσμα της δαπάνης εκ μέρους μας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ (για αποκατάσταση και συντήρή του). Η υπεύθυνη στάση μας ως μισθωτές πολλαπλασίασε την αξία του κτιρίου, μετατρέποντας το από ένα ερείπιο σε ένα προς πώληση – παρά τα κρυφά και φανερά ελαττώματά του και τα προβλήματα – κτίριο εκατομμυρίων.
Τι ήταν το WELCOMMON HOSTEL; Γιατί το θεωρούσαν σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο ένα ιδιαίτερα καινοτόμο μοντέλο ξενώνα και μοντέλο βιώσιμου τουρισμού;
Το WELCOMMON HOSTEL ήταν δημιούργημα της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ το 2018 με πολύ αγάπη. Οι επενδύσεις για να δημιουργθεί υποστηρίχθηκαν μόνο από μέλη και φίλους του με προσωρινό δανεισμό, χωρίς κάποιο πρόγραμμα επιδότησης, καθώς και μικρο-δανεισμό ΜΟΝΟ από την Συνεταιριστική Τράπεζα Καρδίτσας (προς τιμής της είναι η μόνη τράπεζα που κατανοεί την σημασία των κοινωνικών επενδύσεων από τους φορείς κοινωνικής οικονομίας – γι αυτό εξάλλου είμαστε και μέλη της).
Ο πρότυπος, καινοτόμος και συμπεριληπτικός ξενώνας WELCOMMON HOSTEL
- Φιλοξένησε πολλές ομάδες με κοινωνικά, πολιτιστικά, οικολογικά ενδιαφέροντα, πανεπιστημαικές αποστολές, προγράμματα erasmus, εκατοντάδες δράσεις φορέων με ενδιαφέροντα. Δεν ήταν απλώς ένας τουριστικός ξενώνας, δεν υπήρξε ένα τυπικό τουριστικό μοντέλο. Οι πελάτες μας επέλεγαν το Welcommon Hostel σε ποσοστό τουλάχιστον 80% λόγω ακριβώς των αξιών μας, του κοινωνικού, περιβαλλοντικού και πολιτιστικού έργου μας. ΓΙαυτό εξάλλου μας ζητήθηκε πολλάκις να παρουσιάσουμε το μοντέλο μας σε ευρωπαϊκές ή και διεθνείς εκδηλώσεις.
- Στους χώρους του πραγματοποιήθηκαν από τον Άνεμο Ανανέωσης αλλά και άλλους φορείς πολυάριθμες εκδηλώσεις, σεμινάρια, συζητήσεις και ημερίδες, από την ποστασία του κλίματος και την δίκαιη πράσινη μετάβαση μέχρι τα πράσινα γραφεία σε πανεπιστήμια, για την αποφυγή πυρκαγιών στα δάση μέχρι την προσφορά πρώτων βοηθειών, από την σημασία της καλλιέργειας τοπικών καλλιεργειών μέχρι την παραγωγή μηδενικών αποβλήτων, από την δημιουργία θέσεων εργασίας σε πράσινους και κοινωνικούς τομείς μέχρι την εκπαίδευση εκπαιδευτικών σε θέματα κλίματος ή ανανεώσιμης ενέργειας.
- Το Welcommon Hostel δεν ήταν μόνο ένα ξενώνας αλλά και ένα κέντρο πολιτιστικών εδηλώσεων αλλά και προώθησης της κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας, του πολιτισμού και του διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών, του αλληλοσεβασμού και της άρσης των διακρίσεων. Φιλοξένησε δωρεάν από βραδιές ποίησης μέχρι παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικές και θεατρικές βραδιές,
- Στο Welcommon Hostel ο Άνεμος Ανανέωσης (η κοινωνική συνεταιριστική επιχείρησης που το δημιούργησε) προσέφερε δωρεάν – χάρη στην μεγάλη συμμετοχή και την υψηλή διάθεση κοινωνικής προσφοράς εκατοντάδων εθελοντών – δωρεάν μαθήματα σε χιλιάδες ανθρώπους: γλωσσών, ζωγραφικής, δημιουργικών κατασκευών, φωτογραφίας, ινδικού χορού, περιβαλλοντικής συμπεριφοράς.
- Δημιουργήσαμε θέσεις εργασίας που όμως χάθηκαν γιατί οι ιδιοκτήτες του κτιρίου που νοικιάζαμε κατάφεραν να παραπλανήσουν το δικαστήριο και να βγει μια απόφαση έξωσής μας που προκαλεί απορρίες. Τα περισσότερα άτομα που εργάζονταν ήταν νέοι άνθρωποι που απέκτησαν εισόδημα, επαγγελματική εμπειρία και υψηλά προσόντα, μια ειλικρινή υποστήριξη πέρα από την τυπική επαγγελματική σχέση καθώς και στις περισσότερες περιπτώσεις δωρεάν διαμονή, σε μια εποχή στεγαστικής κρίσης.
- Στο Welcommon Hostel δημιουργήσαμε γέφυρες φιλίας, αλληλοσεβασμού, συμπερίληψης, άρσης στερεοτύπων και διακρίσεων. Δείξαμε πώς μια (κοινωνική) επιχείρηση στον τουρισμό δεν είναι μόνο
- Ο Άνεμος Ανανέωσης και το δημιούργημα του απόσπασαν πολλά διεθνή και ευρωπαϊκά βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ άλλων
- To Welcommon Hostel άντεξε μέσα στην πανδημία και κράτησε ανοιχτές τις πόρτες του σε μαθήματα και εκπαίδευση προσφύγων και μεταναστών για να παίξουν τον ρόλο τους στην προστασία των κοινοτήτων τους από τον COVID-19 (χωρίς να έχει κάποια χρηματοδότηση, παρά μόνο την βοήθεια πολλών εθελοντών), παρά τα εμπόδια και τις επιπτώσεις της πανδημίας αλλά και παρά την πίεση με αγωγές και εξώδικα της ιδιοκτήτριας εταιρίας που διεκδικούσε να τις καταβάλουμε ποσό 400.000 ευρώ, διπλάσιο από το ενοίκιο γιατί δήθεν είχε λήξει το συμβόλαιο μίσθωσης και μπορούσε να διεκδικεί αποζημίωση χρήσης 30.000 ευρώ το μήνα ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ!
- Στο Welcommon HOSTEL φιλοξενήσαμε από τον Ιούλιο 018 (που άνοιξε) μέχρι τον Ιούλιο 2024 (που έκελισε) πάνω από 55 νεογέννητα μωρά φυσικά με τις μαμάδες τους (κυρίως ευάλωτες γυναίκες, θύματα κακοποίησης, βιασμών και βασανιστηρίων) που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους και μετά από ένα δύσκολο ταξίδι κατάφεραν να φτάσουν – όπως νόμιζαν – σε ένα ασφαλές καταφύγιο, σε μια χώρα της ΕΕ. Ποιος άλλος τουριστικός ξενώνας, hostel, μπορεί να έχει αυτή τη χαρά, να φιλοξενεί με ασφάλεια νέες ζωές;
Στις 27 Ιουλίου 2024, ενώ αντέξαμε όλες τις δυσκολίες και τις κρίσεις, αναγκαστήκαμε να κλείσουμε το WELCOMMON HOSTEL μετά από μια τουλάχιστον ακατανόητη απόφαση δικαστηρίου, μετά από αγωγή των ιδιοκτητών του κτιρίου (μια Ανώνυμη Εταιρία Αστικών Ακινήτων και Τουριστικών Επιχειρήσεων) που ενοικιάζαμε (το κτίριο για πολλά χρόνια ενοικίασε κλινική του ΙΚΑ που έκλεισε στην κρίση το 2013 και εμείς νοικιάσαμε το χώρο τον Αύγουστο 2016 στην αρχή για κέντρο φιλοξενίας κι ένταξης προσφύγων – Welcommon – και στην πορεία δημιουργώντας έναn πρότυπο, καινοτόμο και συμπεριληπτικό ξενώνα, ανοιχτό σε κάθε είδους ταξιδιώτη, το Welcommon Hostel. Η απόφαση του δικαστηρίου έκανε αποδεκτές τις θέσεις των ιδιοκτητών εναντίον του Ανέμου Ανανέωσης ότι
- (Δήθεν) χρωστάγαμε στην ΕΥΔΑΠ 781 ευρώ και αυτό ήταν για το δικαστήριο αιτία διακοπής μισθωτηρίου μιας επιχείρησης 3000 τμ, με μισθωτήριο ύψους 17.000 ευρώ το μήνα. Μάλιστα δεν είχαμε στην διάθεσή μας παρά ελάχιστες μέρες να αφήσουμε το κτίριο και αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε 7000 ευρώ για παράταση μιας εβδομάδας για να μην πετάξουμε στο δρόμο γκρουπ και πελάτες που φιλοξενούσαμε εκείνες τις ημέρες. Βέβαια, στην πραγματικότητα αποδεικνύαμε με απόδειξη και ενημερώναμε σε ανύποπτο χρόνο τους ιδιοκτήτες ότι ο λογαριασμός αυτός είχε πληρωθεί και είχαμε ενημερώσει την ΕΥΔΑΠ ότι ο συγκεκριμένος λογαριασμός δεν είχε έρθει ποτέ και ότι σε κάθε περίπτωση λογαριασμός απλήρωτος έχει ως συνέπεια διακοπή παροχής νερού, κάτι που θα ήταν αδιανόητο να αφήσει ο οποιοσδήποτε να συμβεί για ένα ξενώνα που λειτουργούσε.
- (Δήθεν) χρωστάγαμε 3700 ευρώ από ενοίκια που όμως υπήρχαν οι αποδείξεις πληρωμής του ποσού αυτού, αλλά επειδή η πληρωμή έγινε μέσα στην πανδημία, το δικαστήριο θεώρησε ότι δεν υπολογίζεται το ποσό αυτό γιατί “το καταβάλαμε αυτοβούλως” και άρα το χρωστάγαμε να το …ξαναπληρώσουμε.
- Χρωστάγαμε 1000 για αύξηση της εγγύησης από 15.000 σε 16.000 ευρώ, αν και οι ιδιοκτήτες ήταν ασυνεπείς και όχι μόνο αδιαφορούσαν να προβούν σε όλες τις ενέργειες που ήταν αναλυτικά καταγεγραμμένες μέσα στο μισθωτήριο (μηχανολογικά, ηλεκτρικά σχέδια, διαχείριση επικινδύνων για το όζον και απαγορευμένων από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ ουσιών που περιέχονταν στο κλιματιστικό σύστημα και σύνταξη ανά τρίμηνο εκθέσεων, νομιμοποίηση των καυστήρων και άλλων υποδομών που υπήρχαν στο λεβητοστάσιο και στο φάκελο του κιρίου ανακαλύψαμε ότι δεν αναφέρονταν, ολοκλήρωσση συνόλου εργασιών που όφειλαν να ολοκληρώσουν μέχρι 31/12/2021 και αρνιόντουσαν παρά το γεγονός ότι αναφέρονταν ρητά στο Μισθωτήριο. Η απόφαση του δικαστηρίου παρακάμπτει τα θέματα αυτά και μας καταλογίζει ότι δεν πληρώσουμε 1000 ευρώ για αύξηση της εγγύησης (που ήταν ήδη 15.000 ευρώ)!!!
- αρνείται να δεχθεί ότι μπορεί να είναι τεχνικός ασφαλείας κάποιο μέλος – και μάλιστα ο πρόεδρος της ΔΕ – με τυπικά προσόντα αυτά που προβλέπει η σχετική νομοθεσία. Δηλαδή ένας χημικός με μεγάλη ειδίκευση σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας που έχει όχι μόνο 2 (όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία) αλλά 40 σχεδόν χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας, δεν είναι ικανοποιητική απάντηση για την ιδιοκτήτρια εταιρία και το δικαστήριο έκανε δεκτή την θέση της ιδιοκτήτριες ότι ο ξενώνας ….δεν είχε τεχνικό ασφαλείας.Το δικαστήριο παραπλανήθηκε γιατί η ιδιοκτήτρια εταιρία παραποίησε την αλήθεια και τα δεδομένα, με μάρτυρες που χαρακτηρίζουμε ψευδομάρτυρες στην δική μας αγωγή, που ισχυριζόντουσαν ότι “από μίσος κατεδαφίζαμε το κτίριο” (!!!) αν και η ιδοκτήτρια εταιρία ήξερε ότι υπήρχε ιδιαίτερη φορντίδα του κτιρίου και αντιμετώπιση καθημερινά πολυάριθμων προβλημάτων λόγω των ελαττωμάτων και προβλημάτων του κτιρίου που η εταιρία δεν αντιμετώπιζε, όπως προέβλεπε ρητά το μισθωτήριο συμβόλαιο. Η αλήθεια είναι ότι ο τεχνικός ασφαλείας με καθημερινή πολύωρη παρουσία αλλά και αναλυτικές επιστολές προς την ιδιοκήτρια εταιρία, επισήμαινε όλα τα ζητήματα που έπρεπε να επιλύσει αυτή. Κάτι που δεν άρεσε όμως καθόλου στην ιδιοκτήτρια, ακόμα και αν αναφέρονταν ρητά στο Συμφωνητικό και έπρεπε να τα επιλύσει σε συγκριμένο χρονικό διάστημα, κάτι που δεν έγινε.
Στην πρωτόδικη αυτή απόφαση έγινε φυσικά έφεση και τεκμηριώνεται στην αίτησή μας ότι η ιδιοκτήτρια παραπλάνησε το δικαστήριο. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την απόφαση του εφετείου τους επόμενους μήνες. Η ζημιά όμως έγινε και δεν υπάρχει η δυνατότητα να επιστρέψουμε αν δικαιωθούμε. Ένας τέτοιος ξενώνας δεν κλείνει και μετά ανοίγει, εξάλλου μετά από αυτήν περιπέτεια τουλάχιστον 6 χρόνων θα ήταν αδύνατον να επιστρέψουμε και να συνεργαστούμε με αυτούς τους ιδιοκτήτες. Είχαμε την εμπειρία μιας απίστευτης περιπέτειας μέσα στην πανδημία, όπου σκαρφίστηκαν ότι δεν τους είχαμε δήθεν ενημερώσει ότι θέλαμε να ανανεώσουμε το μισθωτήριο (ελάχιστους μήνες μετά την πλήρη ανακαίνιση του κτιρίου και τις δαπάνες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για να το μετατρέψουμε σε ζωντανό, ελκυστικό, καλλιτεχνικό ξενώνα και κέντρο κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας). Είχαν και τότε προσπαθήσει και πετύχει σε πρώτη φάση την παραπλάνηση του δικαστηρίου που πάλι μας έκανε έξωση, αλλά η απόφαση εγκαταλείφθηκε όταν αποδείξαμε με δικά τους έγγραφα από την γενική συνέλευση ότι όχι μόνο ήξεραν αλλά και μας θεωρούσαν κι αξιόπιστους ενοικιαστές και ότι η περιουσία τους τους έφερνε σημαντικά έσοδα. Μέσα στην πανδημία με αγωγές και εξώδικα προσπάθησαν να μας πάρουν 400.000 ευρώ, διεκδικώντας – ότι αφού (δήθεν) έληξε το μισθωτήριο μπορούσαν να ζητάνε μέσα στην πανδημία ως αποζημίωση χρήσης του κτιρίου τους το ποσό των …30.000 ευρώ το μήνα!!!!
Η συνεισφορά μας στην αναζωογόνηση της γειτονιάς που τώρα μετά την έξωσή μας επιστρέφει σε κρίση ή θα περάσει σε εντελώς διαφορετικές χρήσεις
Νοικιάσαμε το φθινόπωρο 2016 ένα κτίριο, παλιά κλινική του ΙΚΑ, από την ιδιοκτήτρια εταιρία, ένα κτίριο που ήταν σε άθλια κατάσταση σε μια γειτονιά που ήταν σε παρακμή και κρίση, με υψηλή εγκληματικότητα. Μέσα το κτίριο ήταν σε απελπιστική κατάσταση.
Στόχος ήταν με την δική μας παρέμβαση – και αναλάμβάνοντας κάποιες ευθύνες και υποχρεώσεις οι ιδιοκτήτες – να αναβαθμίσουμε όχι μόνο το κτίριο αλλά και την γειτονιά. Να δείξουμε στην πράξη ότι μπορούμε να αναζωογονήσουμε μια γειτονιά διλοξενώντας και παρέχοντας προστασία σε ευάλωτους πληθυσμούς, όπως οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, άτομα που έχουν ανάγκη. Με το WELCOMMON για 1,5 χρόνο δείξαμε ότι με καινοτομία, σχέδιο και καλή οργάνωση η φιλοξενία ευάλωτων πληθυσμών μπορεί να είναι και ένα εργαλείο για να αναζωογονηθεί μια γειτονιά σε παρακμή και κρίση, να βοηθηθεί η τοπική αγορά ή το σχολείο της γειτονιάς. Τίποτα δεν θύμιζε την κατάσταση που υπήρχε από τα τέλη 2013 μέχρι που δημιουργήσαμε το Welcommon το φθινόπωρο 2016; το σκοτάδι, το εμπόριο ναρκωτικών, οι επιθέσεις και οι παράνομες ενέργειες (ακόμα και ένοπλες ληστείες, δολοφονίες, trafficking στην περιοχή) εξαφανίστηκαν. Η περιοχή φωτίστηκε, καθαρίζονταν, ο κόσμος που υπήρχε στο κτίριο ζωντάνεψε την γειτονιά. Οι περίοικοι εξάφρασαν σε κάθε περίπτωση την πλήρη υποστήριξη στο εγχείρημα. Προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε να βοηθήσουμε τα παιδιά στο σχολείο, και το ίδιο το σχολείο. Αλλά και όταν το κέντρο WELCOMMON έκλεισε απότομα και πήραμε το ρίσκο να μεταρέψουμε το κτίριο σε έναν καινοτόμο, συμπεριληπτικό, ιδιαίτερο ξενώνα και κέντρο πράσινης, κοινωνικής καινοτομίας και πολιτισκό κέντρο, αυτό έγινε λαμβάνοντας υπόψη πώς η παρουσία του ξενώνα θα συνέβαλε στην ζωντάνια της γειτονιάς και της τοπικής κοινότητας.
Ο ξενώνας, το WELCOMMON HOSTEL βασίστηκε σε μια οικολογική προσέγγιση και γιαυτό επιλέχθηκε να αναβαθμιστούν και να επαναχρησιμοποιηθούν έπιπλα και αντικείμενα ώστε να είναι μια τουριστική επιχείρηση βιώσιμη, πιο πράσινη, με κοινωνικό και πολιτιστικό αποτύπωμα. Ο συνολικό χώρος και δωμάτια ήταν αποτέλεσμα μιας καλλιτεχνικής και οικολογικής προσέγγισης, ενώ το όλο εγχείρημα με βάση και τις αξίες της κοινωνικής οικονομίας και των ανθρώπων που δημιούργησαν τον Άνεμο Ανανέωσης. Από το συνολικό κτίριο πάνω από 700-800 τμ μετατράπηκαν σε χώρους φιλοξενίας μαθημάτων, εργαστηρίων, εκδηλώσεων, σεμιναρίων, διάδρασης, εκθέσεων. Όλο το εγχείρημα έγινε χωρίς κάποια επιδότηση, ενώ ακόμα και ένα δάνειο πχ 40.000 ευρώ δεν δόθηκε από εμπορική τράπεζα. Μια καινοτομία, που δεν αναγνωρίζεται φυσικά, είναι ότι καταφέραμε αυτό το εγχείρημα μόνο με δάνεια ρευστότητας από μέλη και φίλους και με σκληρή εργασία. Μελετήσαμε αρκετά κτίρια πριν καταλήξουμε στο μοντέλο του δικού μας ξενώνα, που συνδύασε επαγγελματισμό με κοινωνικό – περιβαλλοντικό – πολιτιστικό έργο και αποτύπωμα.
Επιλέχθηκε για οικονομικούς και οικολογικούς λόγους να επικεντρώσουμε στην εξοικονόμηση ενέργειας και για το σκοπό αυτό αντικαταστάθηκαν 2400 λαπτήρες φθορισμού με περίπου 200 λάμπες φωτισμού LED και εγκαταστάθηκαν 20 ηλιακά πάνελ για παραγωγή ζεστού νερού. Η εξοικονόμηση ενέργειας ήταν πάνω από 50% και αντιστοίχως πριν την ενεργειακή κρίση και δαπανών. Αυτό μας βοήθησε να επιβιώσουμε και μέσα στην κρίση της πανδημίας και μέσα στην ενεργειακή κρίση. Οι επιπλέον επενδύσεις που θέλαμε να κάνουμε – αξιοποιώντας και κάποια προγράμματα – για να γίνει πλήρως ηλιακό το WELCOMMON HOSTEL δεν προχώρησαν με ευθύνη των ιδιοκτητών (συνεχώς προβλήματα και μη τήρηση του συμφωνητικού και των υποχρεώσεων που υπάρχουν σε μια εμπορική μίσθωση)
Ο χώρος και οι δραστηριότητες
