Από το 2016 μέχρι σήμερα πάνω από 340 εθελοντές έχουν συμμετάσχει για ένα διάστημα 2 έως 12 μηνών σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές δραστηριότητες του Ανέμου Ανανέωσης, μιας Κοιν.Σ.Επ, για την προώθηση της κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας, του διαπολιτισμικού διαλόγου, του βιώσιμου τουρισμού, της προστασίας του κλίματος, της ενεργειακής μετάβασης, της κοινωνικής και κυκλικής / πράσινης οικονομίας.
Το ευρύτερο πρόγραμμα εθελοντισμού “Days of Welcommon” υλοποιείται ανεξαρτήτως αν υπάρχει ή όχι πρόγραμμα χρηματοδότησης των εθελοντών και αυτό συμβάλλει ιδιαίτερα στην συνέχεια, την ανανέωση και βελτίωσή του αφού δεν σταματάει όταν δεν υπάρχει χρηματοδότηση και ξεκινάει όταν βρίσκεται. Στην πραγματικότητα, χάρη στην στρατηγική επιλογή που έχουμε κάνει να συνεχίζεται το εθελοντικό πρόγραμμα ανεξαρτήτως του αν υπάρχει ή όχι χρηματοδότηση αλλά και χάρη στο μεγάλο ενδιαφέρον συμμετοχής εθελοντών από ολόκληρο τον κόσμο στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές δράσεις μας, οι δράσεις μας έχουν διπλή στόχευση: να βοηθήσουμε, ενδυναμώσουμε, στηρίξουμε ευάλωτες ομάδες που έχουν ανάγκη κάτι τέτοιο αλλά και να προσφέρουμε ένα πλαίσιο το οποίο συμβάλλει στην ενδυνάμωση των ικανοτήτων, δεξιοτήτων, γνώσεων των ίδιων των εθελοντών μέσα από την προσφορά τους αυτή. Τελικά, να αναπτύξουμε κοινότητες αλληλο-γνωριμίας, συνεργασίας, αλληλοσεβασμού και κοινωνικής αλλαγής.
Υπάρχει ένας συνδυασμός δύο μεθοδολογιών στα εθελοντικά μας προγράμματα: οργανωμένο πρόγραμμα που έχει διαμορφωθεί από τον δικό μας οργανισμό, τον Άνεμος Ανανέωση, σύμφωνα με την πρόταση που έχουμε υποβάλει καθώς και ευελιξία και περιθώρια ελευθερίας δράσης από κοινού των ίδιων των εθελοντών αλλά και άλλων ενδιαφερομένων, όπως τουρίστες που τυχόν ενδιαφέρονται, πρόσφυγες και nomads, που φιλοξενούνται εκείνη την περίοδο στον ξενώνα. Εφαρμόζουμε αυτές τις δύο συμπληρωματικές μεθοδολογίες, υλοποίηση όσων είχαμε προτείνει μέσω του προγράμματος (δομημένα μαθήματα και δραστηριότητες), αλλά και δημιουργία χώρου για πρωτοβουλίες από τους ίδιους τους εθελοντές, συνήθως σε συνεργασία με άλλους εθελοντές, ώστε να μπορούν και αυτοί να αναπτύξουν τη δική τους πρωτοβουλία και να δουν το δικό τους αποτύπωμα.
Ένας αριθμός 20 ατόμων συμμετείχαν στο πρόγραμμα του Ανέμου Ανανέωσης “Πράσινη Κοινωνική καινοτομία για νέους ανθρώπους” που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Σώματος Αλληλεγγύης από τον Οκτώβριο 2019 μέχρι και τον Σεπτέμβριο 2021. Πώς είδαν, λοιπόν, οι εθελοντές αυτοί (άνδρες και γυναίκες, 18-30 χρόνων) την συμμετοχή τους στο πρόγραμμα και μάλιστα μέσα σε μια δύσκολη εποχή λόγω της πανδημίας COVID-19, των δυσκολιών και των περιορισμών που υπήρχαν;
Όπως το περιέγραψε ένας από τους συμμετέχοντες μας, ο Ben W: Στην αρχή δίδαξα σε συνεργασία με μερικούς έμπειρους εθελοντές, για να μάθω πώς να προετοιμάζομαι και να διδάσκω μια γλώσσα. Μετά από μια εβδομάδα, πήρα το δικό μου μάθημα Γερμανικών και Αγγλικών. Για την προετοιμασία χρησιμοποίησα είτε κάποια από τα σχέδια μαθημάτων που μοιράστηκαν μαζί μας οι προηγούμενοι εθελοντές είτε χρησιμοποίησα ένα από τα βιβλία γλώσσας του ξενώνα. Μετά από λίγο καιρό και κάποια εμπειρία, δημιούργησα επίσης έναν φάκελο με έναν προγραμματισμό για όλα τα μαθήματά μου, συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών, των δραστηριοτήτων και των σχεδίων μαθημάτων. Αυτό με βοήθησε πολύ να οργανωθώ και να δημιουργήσω μαθήματα που έχουν τον επόμενο κύκλο.
Στην αρχή όλοι οι εθελοντές συμμετείχαν επίσης σε περαιτέρω εκπαίδευση σχετικά με την παιδαγωγική από εκπαιδευμένο εκπαιδευτή. Αυτό με βοήθησε πολύ να δημιουργήσω μια γενική δομή για τις τάξεις ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της τάξης. Για να υπάρχει αποτέλεσμα, ήταν επίσης σημαντικό να δημιουργηθούν διαφοροποιημένες τάξεις. Για να πετύχω αυτόν τον στόχο, ενσωμάτωσα επίσης μικρά παιχνίδια και δραστηριότητες στις τάξεις μου ή τους άφησα να γράψουν μικρά τεστ για να τους παρακινήσω να μάθουν. Στα τελευταία 5 λεπτά του μαθήματος έκανα γύρους γρήγορης ανατροφοδότησης για το πώς θα μπορούσα να βελτιώσω τις διδακτικές μου δεξιότητες ή το περιεχόμενο των μαθημάτων. Αυτό ήταν σημαντικό για μένα γιατί δεν είμαι καταρτισμένος δάσκαλος αλλά αυτό βοήθησε και τους μαθητές να εκφράσουν τα ενδιαφέροντά τους καθώς και αυτό που θέλουν να μάθουν. Έτσι ήμουν κάθε φορά σε στενή επικοινωνία και αλληλεπίδραση με τους μαθητές.
– Ένας άλλος, ο Idir Q εξηγεί “Οι εθελοντές μπόρεσαν να επωφεληθούν από μια μεγάλη ελευθερία δράσης και να δημιουργήσουν διαφορετικές δραστηριότητες για να απασχολήσουν τους πρόσφυγες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του lockdown λόγω της πανδημίας. Για την αποστολή μου, με τίτλο “Κοινωνική και πράσινη καινοτομία για τους νέους », και με τη βοήθεια της ομάδας εθελοντών, φανταστήκαμε πολλά εργαστήρια, μαθήματα και δραστηριότητες για παιδιά. Όταν έφτασα υπήρχαν ήδη διάφορα μαθήματα που είχαν προταθεί στους φιλοξενούμενους που ήταν εντελώς ελεύθεροι να παρακολουθήσουν, όπως μάθημα γερμανικών και αγγλικών, αθλητισμός ή ιστορία. Στη συνέχεια, φαντάστηκα και δημιούργησα ένα νέο μάθημα που ονομάζεται «Κοινωνία και Περιβαλλοντική τάξη», ένα είδος εισαγωγής σε ορισμένες κοινωνικές και οικολογικές αρχές και ζητήματα. Οργάνωσα αυτό το μάθημα ως ανοιχτή συζήτηση με τους μαθητές για πράγματα που «έχουν σημασία» για αυτούς. Μέσα από μαθήματα κλασικού μαθήματος όπως η επιστήμη ή η γεωγραφία».
Πάντα προσπαθούσα να διατηρήσω μια περιβαλλοντική προσέγγιση για να τους ευαισθητοποιήσω για οικολογικά ζητήματα. Για παράδειγμα, έκανα ένα μάθημα κλασικής γεωγραφίας για όλα τα διαφορετικά κλίματα που επικρατούν στην επιφάνεια της γης και το μετέτρεψα σε μια συζήτηση για τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής και τις επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου στο κλίμα. Οι μαθητές όλων των ηλικιών, πρόθυμοι να μάθουν, συμμετείχαν πολύ στα μαθήματα.
Εκτός από τα μαθήματα, οργανώσαμε πολλά διαφορετικά εργαστήρια που θα μπορούσαν να φέρουν στο φως τις δεξιότητες που κατέχουν οι κάτοικοι και με τη σειρά μας να μάθουμε από αυτές, ιδίως με τον καθαρισμό και την αναδιοργάνωση της πίσω αυλής του ξενώνα. Πράγματι, γνωρίζοντας ότι το καλοκαίρι και οι υψηλές θερμοκρασίες επέστρεφαν, χρειαζόμασταν έναν υπαίθριο χώρο στο Welcommon Hostel για να οργανώσουμε εκδηλώσεις, μαθήματα ή απλά να κάνουμε παρέα. Η εμπειρία στον ξενώνα Welcommon ήταν πολιτιστικά και κοινωνικά εμπλουτισμένη. Το κοινό περιβάλλον στο οποίο ζουν και εργάζονται οι εθελοντές αλλά και άλλοι διαμένοντες/φιλοξενούμενοι μου επέτρεψε να κατανοήσω περισσότερο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες. Συνιστώ σε όλους όσοι έχουν χρόνο και κίνητρο να έχουν μια τέτοια εμπειρία να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση αυτής της πραγματικότητας και να δημιουργήσουν ή να εμπλέξουν τη συλλογική συνείδηση.
Έμαθα επίσης πολλά σχετικά με την ικανότητά μου να διδάσκω κάτι και συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικό επάγγελμα για εμένα.
– Ένας άλλος Eloi D. ανέφερε : “Το δεύτερο έργο μου ονομαζόταν «Συλλογική έκθεση». Μαζί με τη Rosalie (την άλλη εθελόντρια με την οποία συνεργάστηκα), συνεργαζόμαστε με μια ομάδα φιλοξενούμενων στο Welcommon Hostel μια φορά την εβδομάδα για διάστημα ενός μήνα. Η ιδέα αυτών των εργαστηρίων ήταν να τους κάνουμε να λειτουργήσουν όλοι μαζί με στόχο ανταλλαγή γνώσεων και δεξιοτήτων. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, παρά τις πολιτισμικές διαφορές και τα κενά, είχαν τρεις ομοιότητες: Όλοι είχαν εγκαταλείψει τον τόπο τους, τις δουλειές τους και κάποιους δικούς τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας αυτό, θέλαμε να ανοιχτούν ο ένας στον άλλο, μοιράζοντας εμπειρίες και δεξιότητες σε κάποιον άλλο και να δεχθούν γνώσεις από κάποιο άλλο άτομο. Όλη αυτή η δουλειά που ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια των εργαστηρίων και μέσα από διαφορετικές δημιουργίες (φωτογραφίες, origami, ζωγραφική, κούρεμα, κοσμήματα και μαγειρική), παρουσιάστηκε σε μια έκθεση που οργανώθηκε στο Welcommon Hostel ώστε να την δουν και να την μάθουν και πολλοί άλλοι.
– Franziska O.: “Όταν είχαμε χρόνο, οργανώναμε παιδικές δραστηριότητες: ζωγραφική, βενετσιάνικες μάσκες, έργα από πηλό ή ακόμα και δραστηριότητες μαγειρικής με τους μεγαλύτερους (Soeid, Amir, Elia, Anoar). Ψήναμε πίτσες και κέικ. H συνεργασία με τα παιδιά μας έφερε πιο κοντά και με τα ίδια τα παιδιά και με τους γονείς τους. Πράγματι, πολλοί από αυτούς μας καλούσαν σε δείπνο μετά το πάρκο. Συνήθως, ήταν μια δικαιολογία για να κάνουν παρέα μαζί μας και να μας πουν τις ιστορίες τους. Γιορτάσαμε μαζί τα γενέθλια πολλών μαθητών μας. Μπόρεσα να δημιουργήσω αληθινούς δεσμούς με τα παιδιά αλλά και με τους γονείς. Έτσι, τακτικά πήγαινα στην παραλία ή στο θεματικό πάρκο με μια από τις οικογένειες”.
– Ines: “Αυτά που θα θυμάμαι περισσότερο αυτούς τους 6 μήνες είναι η αγάπη που μου έδωσαν τα παιδιά, όλες οι ζωγραφιές που θα φέρω πίσω στη Γαλλία μέσα στη βαλίτσα μου, οι “περίεργοι” τρόποι επικοινωνίας που καταλήγουμε να αναπτύσσουμε για να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, τα νόστιμα γεύματα από όλο τον κόσμο που οι άνθρωποι μαγείρεψαν και με προσκάλεσαν να δοκιμάσω, όλο το γέλιο, όλη η προσπάθεια μετάφρασης με Google που μας έσωζε ή μας οδηγούσε σε αποτυχία κατανόησης της φράσης… Θα συνιστούσα αυτήν την εμπειρία σε οποιονδήποτε, έφτασα στο Welcommon Hostel πολύ νεότερη στο μυαλό μου σε σχέση με την εμπειρία και ωριμότητα που απέκτησα φεύγοντας, αυτό είναι σίγουρο!“
– Juliette: “Παρείχαμε σε μια ομάδα ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων από το Αφγανιστάν μαθήματα γλώσσας, αθλητικές δραστηριότητες και δραστηριότητες το Σαββατοκύριακο, καθώς και γενικές πληροφορίες για τη ζωή στην Αθήνα. Προσφέραμε επίσης δραστηριότητες για παιδιά από οικογένειες προσφύγων. Οι νέοι πρόσφυγες ήταν πολύ ταλαντούχοι στη μουσική, στο τραγούδι, το χορό, το παίξιμο μουσικών οργάνων. Άλλα και σε αθλήματα όπως το kickboxing και το muay thai. Υπήρχαν κυρίως ασυνόδευτοι ανήλικοι από το Aghanistan όλοι με την πρόθεση να μετακομίσουν στην Κεντρική Ευρώπη (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία) για μια καλύτερη ζωή. Η καλύτερη εμπειρία ήταν το καρναβάλι στην Αθήνα 2020 μαζί με τους νέους πρόσφυγες, γιατί ήταν μια εκδήλωση όπου γιόρτασαν όλοι μαζί: ντόπιοι, ταξιδιώτες και πρόσφυγες χωρίς καμία διαφορά. Ταυτόχρονα ήταν μια κοινή πολιτιστική εμπειρία και ένδειξη πώς μπορεί να πετύχουμε την κοινωνική ένταξη με καινοτόμες διαδικασίες“
–Andra: “Τα μαθήματα τέχνης ήταν πραγματικά διασκεδαστικά, υπήρχαν πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι εκεί. Κάναμε ασκήσεις για να βελτιώσουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας, μιλήσαμε για βασικούς «κανόνες» και τεχνικές σχεδίασης και ανακαλύψαμε κάποια χρωματική ψυχολογία. Ο αριθμός των μαθητών εξαρτιόταν από τη μέρα, κάποιες μέρες είχα μόνο 3 αλλά τις άλλες μέρες η τάξη ήταν γεμάτη. Δεν έχω διδάξει ποτέ ξανά τέχνη, αλλά μου άρεσε πολύ. Η διαμονή στο Welcommon Hostel μου έδωσε επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μαθήματα άλλων εθελοντών. Έμαθα «πώς να μαθαίνω» με έναν καταπληκτικό Γάλλο εθελοντή τον Τόμας και επίσης έμαθα λίγα ελληνικά με μια Γερμανίδα, την Τζούλια. Φυσικά καθημερινά μάθαινα περισσότερα για διαφορετικούς πολιτισμούς – Αφγανιστάν, Γερμανία, Ιταλία Γαλλία, ΗΠΑ, όπως και να το πείτε, ήταν εκεί άνθρωποι από όλα τα μέρη του κόσμου. Συνδέθηκα με τόσους πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και κάποια στιγμή, άρχισα να νοιώθω το Welcommon Hostel πραγματικά σαν το σπίτι mου. Ως προς την προσωπική μου εμπειρία έμαθα πώς να είμαι πιο οργανωμένη, πώς να καθοδηγώ μια ομάδα, πώς να αντιμετωπίζω διαφορετικές καταστάσεις και πώς να είμαι καλύτερη δασκάλα. Κάποια βράδια παίρναμε και παιδιά, που έμεναν στον ξενώνα, για βόλτα στο πάρκο. Αυτό με δίδαξε πολλά για την ευθύνη. Η εμπειρία άλλαξε πραγματικά τη νοοτροπία μου, μου έδωσε μια εντελώς νέα προοπτική και με μετέτρεψε σε καλύτερο άνθρωπο. Νιώθω ότι έχω περισσότερα κίνητρα να βοηθήσω τους άλλους ανθρώπους όσο περισσότερο μπορώ, και τώρα καταλαβαίνω τις ιστορίες και τη ζωή τους πολύ καλύτερα.
